مقایسه سطح هورمونی لپتین و امنتین-1 مادری در زایمان طبیعی و سزارین؛ و ارتباط آن ها با شاخص های تن سنجی و جنس نوزاد

آدیپوکین ها نقش های مهمی را؛ از جمله تنظیم فرایند التهاب، تنظیم فعالیت سیستم ایمنی، تنظیم سیستم عروقی، تنظیم عملکرد تولیدمثل، و هموستاز گلوکز در بدن انسان ایفا می کنند. سطوح آدیپوکین ها در بارداری و بعد از زایمان تغییر می یابد و این هورمون ها نقش مهمی در رشد و تکامل جنین به عهده دارند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه سطح سرمی هورمون لپتین و امنتین-1 مادری در دو نوع زایمان طبیعی و سزارین، و ارتباط آن ها با شاخص های تن سنجی می باشد.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1399 بر روی 90 نفر (45 نفر با زایمان طبیعی و 45 نفر با زایمان سزارین انتخابی) بستری در بیمارستان مهدیه تهران، با روش نمونه گیری در دسترس و آسان انجام شد. خون گیری وریدی در 24 ساعت اول پس از زایمان جهت سنجش سطح سرمی هورمون لپتین و امنتین-1 مادری گرفته شد.

میانگین سن زنان در گروه زایمان طبیعی و سزارین انتخابی به ترتیب 4/6±25/8 و4/5±29/5 بود. نتایج مطالعه حاضر در مقایسه بین سطوح سرمی لپتین و امنتین-1 مادری در انوع زایمان، افزایش سطح سرمی این دو هورمون در زایمان طبیعی مشاهده شد، اما تنها افزایش سطح لپتین معنی دار بود (0/001>P). هم چنین، بین جنسیت جنین و شاخص های تن سنجی با سطح سرمی لپتین و امنتین-1 مادری، ارتباط معنی داری وجود نداشت (0/5<p).

سطوح سرمی لپتین در 24 ساعت اول پس از زایمان طبیعی به طور معنی داری بالاتر از زایمان سزارین است. با توجه به نقش های متعدد و مهم این هورمون در فرایندهای متابولیک و ضد التهابی و تنظیم عملکرد دستگاه تولید مثل، می توان زایمان طبیعی به عنوان روش ارجح توصیه گردد.