تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویا در پرسنل درمانی مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

کمردرد غیراختصاصی غالبا به‌علت پوسچر ضعیف و بدنشستن و حرکات بلندکردن نادرست در وضعیت‌های مختلف، به‌وجود می‌آید؛ بنابراین هدف این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی ثباتی مرکزی بر تعادل ایستا و پویا در پرسنل درمانی مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.

روش‌ بررسی: 

این تحقیق از نوع مداخله‌ای و به‌صورت نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. پژوهش حاضر روی چهل نفر پرسنل درمانی مبتلا به کمردرد غیراختصاصی با دامنه سنی 30تا40 سال و میزان شدت درد 4تا7 در مقیاس VAS، در دو گروه گواه و ثبات مرکزی انجام شد. گروه ثبات مرکزی به‌مدت هشت هفته به تمرینات ثبات مرکزی پرداخت. به‌منظور سنجش تعادل از تست BESS و ستاره استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی‌همبسته و مستقل، ویلکاکسون، من‌ویتنی در نرم‌افزار SPSS نسخه 23صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0٫05 درنظر گرفته شد.

یافته‌ها:

 نتایج نشان داد، در بررسی تعادل پویا، در گروه ثبات مرکزی پیشرفت معناداری در جهت‌های قدامی (0٫001=p)، قدامی داخلی (0٫001=p)، داخلی (0٫001>p)، خلفی داخلی (0٫001=p)، خلفی (0٫001>p)، خلفی خارجی (0٫001>p)، خارجی (0٫001>p)، قدامی خارجی (0٫001>p) و ترکیب هشت جهت (0٫011=p)، پس از هشت هفته تمرینات عمومی مشاهده شد؛ اما در گروه گواه در جهت‌های قدامی، قدامی داخلی، داخلی، خلفی داخلی، خلفی، خلفی خارجی و خارجی قبل و پس از هشت هفته تمرینات عمومی، پیشرفت معناداری مشاهده نشد (0٫05<p)؛ اما درجهت قدامی خارجی کاهش معناداری صورت گرفت (0٫016=p). در بررسی تعادل ایستا، در گروه ثبات مرکزی در وضعیت‌های مختلف سطح ناپایدار (0٫001=p) و سطح پایدار (0٫008=p) پیشرفت معنادار و درخورتوجهی به‌دست آمد؛ اما برای گروه گواه در وضعیت‌های مختلف سطح ناپایدار و سطح پایدار پیشرفت معناداری مشاهده نشد (0٫05<p). اندازه اثر این تمرینات بر تعادل ایستا در مقیاس کوهن 0٫74 و در تعادل پویا 0٫60 بود.

نتیجه‌گیری:

 براساس یافته‌های پژوهش حاضر نتیجه گرفته می‌شود، مداخله تمرینی ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویای پرسنل درمانی مبتلا به کمردرد غیراختصاصی تاثیرگذار است و باعث بهبود در عملکرد جسمانی این بیماران می‌شود.