نقش مدیریت شهری در بازآفرینی مراکز گردشگری تاریخی؛ مطالعه موردی خانه های تاریخی شهر شیراز

در این مقاله تلاش شده تا با بهره گیری از مدیریت واحد شهری راهکارهایی برای بازآفرینی مراکز گردشگری تاریخی (خانه های تاریخی شیراز) که به عنوان سرمایه های ارزشمند امروز در مرکز توجه نهادهای شهری واقع شده اند ارایه گردد، دراینباره از بازآفرینی فرهنگی گردشگری ب هعنوان رویکرد اساسی تحقیق استفاده شده است و گردشگری را به عنوان یکی از اصول بازآفرینی خانه های تاریخی مطرح مینماید. در این میان شهر شیراز با برخورداری از بافتی تاریخی و واجد ارزش مرمت، حفاظت و نگهداری و دارا بودن پتانسیلهای بسیار مناسب تاریخی و جاذبه های گردشگری، امکانات توسعه فراوانی دارد ؛ بااینحال در اثر برخی از سهل انگاریها و اقدامات بی ملاحظه مشکالت بافت تاریخی در سالهای اخیر افزایشیافته و نیاز به بازآفرینی و احیای فعالانه مراکز گردشگری تاریخی (خانه های تاریخی) را ضروری نشان میدهد. در همین راستا مدیریت شهری میتواند نقش مهمی در موفقیت طرحها و برنامه های توسعه شهری بخصوص در ارتباط با بازآفرینی مراکز گردشگری تاریخی ایفا نماید. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و با اتکا به مرور پیشینه تحقیق از سویی بررسی اسناد مربوط به خانه های تاریخی از سوی دیگر به تحلیل مسیله میپردازد. یافته های تحقیق نشان میدهد که راهکار برونرفت از مشکلات خانه های تاریخی بر پایه اجرای برنامه هایی راهبردی و سیاستهای تعاملی مدیریت واحد شهری با رویکرد گردشگری به عنوان ابزاری موثر در بازآفرینی خانه های تاریخی استوار است.