اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون

اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یک اختلال روان پزشکی، با ابعاد زیست شناختی، روان شناختی، اجتماعی و معنوی یکی از مشکلات عصر حاضر است. مصرف مواد مخدر و وابستگی به آن، پدیده مزمن و بازگشت پذیری است که آسیب جدی جسمانی، مالی، خانوادگی و اجتماعی به همراه دارد. افرادی که سوء مصرف مواد مخدر دارند اغلب در مقابله با حل مسایل خویش ناتوان هستند و از درجه پایین بهزیستی روان شناختی برخوردار می باشند. به همین منظور مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته است تا روش های درمانی، هر چه بیشتر بتواند جهت کمک به فرد مبتلا موفق باشد و تا حد ممکن درصد عود بیماری کاهش یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون در مراکز ترک اعتیاد شیراز بود. این پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و روش نمونه گیری هدفمند و جایگزینی تصادفی در دو گروه 20 نفری شامل گروه کنترل و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف بود که با استفاده از روش های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد. نتایج بدست آمده از آنالیز کواریانس نشان از آن دارد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش بهزیستی روان شناختی در معتادان می گردد(05/0P<). نتایج فوق نشان می دهد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، درمان موثری برای بهبود بیماران مبتلا به اعتیاد می باشد و می توان از این شیوه درمانی در کنار سایر روش های دارویی استفاده نمود.