تاملی بر رویکرد عدالت جنسیتی در فضاهای شهری (مطالعه موردی: شهر تبریز)
حضور زنان و تبیین نقش آنان در شکل دهی فضاهای شهری امروزی، مسیله ای مهم و حیاتی می باشد. از طرفی موضوع جنسیت و عدالت جنسیتی در فضاهای شهری، موضوعی است که اغلب به حاشیه رانده شده است. عدالت جنسیتی به معنای رعایت تناسب زنان و مردان در دسترسی به همه امکانات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است به گونه ای که در حق هیچ کدام ستم یا اجحافی نشود. روش تحقیق حاضر، توصیفی تحلیلی با اهداف کاربردی است. حدود 267 پرسشنامه بر اساس مدل کوکران بین زنان توزیع و داده ها بر اساس عاملی اکتشافی و آزمون t تحلیل گردید. میزان آلفای کرونباخ برای پایایی پرسشنامه، 89.1 را نشان می دهد که پایایی در حد مطلوب را نشان می دهد. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی سوالات در 4 عامل (کالبدی، دسترسی، امنیت و فرهنگی اجتماعی) که در مجموع 68.35 درصد از واریانس متغیرها را تبیین می کند دسته بندی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل کالبدی، دسترسی و فرهنگی- اجتماعی به ترتیب با سطح معناداری 0.043، 0.016 و 0.033 انطباق مطلوبی با نیاز زنان ندارند و فقط عامل امنیت با سطع معناداری 0.220 وضعیت مطلوبی از نظر پاسخگویان را نشان می دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.