مطالعه تطبیقی نحوه انصراف از خطای ارتباط الکترونیکی (در قانون تجارت الکترونیکی ایران و کنوانسیون استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی)

یکی از مسایل حقوق تجارت الکترونیکی، مربوط به "نحوه انصراف از خطای ارتباط الکترونیکی" است. هدف و نوآوری مساله تحقیق در این است که تاکنون محققان به این مساله نپرداخته اند و نحوه انصراف خطای ارتباط الکترونیکی از منظر قانون تجارت الکترونیکی ایران و کنوانسیون استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی را مورد بررسی تطبیقی قرار نداده و ابهام موجود را در این خصوص مرتفع نساخته اند. روش تحقیق در این پژوهش، تطبیقی و استناد و استنباط از مواد قانون تجارت الکترونیکی ایران، مصوب 1382، و کنوانسیون استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی، مصوب 2005 است. پژوهش حاضر، نخستین کار علمی در مساله مورد نظر و همچنین یک تحقیق کاربردی است و نتایج آن برای حقوق دانان، وکلا، قضات و داوران در تفسیر مواد قانون تجارت الکترونیکی ایران نسبت به نحوه انصراف از خطای ارتباط الکترونیکی کاربرد دارد. نتیجه این مقاله گویای این مطلب است که نحوه انصراف از خطای ارتباط الکترونیکی در قانون تجارت الکترونیکی ایران سازگار و هم سویی با کنوانسیون استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی دارد.