رابطه جانشینی دولت ها با حق تعیین سرنوشت و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران
با وجود دولت ها به مثابه مهم ترین بازیگران فعال روابط بین الملل، حقوق بین الملل شکل می گیرد. از مولفه های ایجاد کننده دولت، سرزمین ثابت یعنی قلمرو با مرزهای مشخص و معین است اما این امکان وجود دارد که دولت ها در فرایند تغییر قرار گیرند و شکل پیشین آن ها با تغییرات حاکمیتی دگرگون شود به همین جهت هدف این پژوهش مطالعه و بررسی فرایند جانشینی دولت ها با تاکید بر حق تعیین سرنوشت انسان ها و شناخت تاثیری که فرایند مذکور بر نظم و امنیت ملی ایران خواهد گذاشت بود.
این پژوهش استنباطی و توصیفی است. از نظر چیستی پژوهش، کمی و از نظر هدف، عملی است. از روش کیفی از ابزار مطالعه متن و پژوهش های صورت گرفته و اسناد در پیشینه و مبانی نظری بهره جسته است. از پرسش نامه، (پرسش از 50 دکتری مدرس دانشگاه با 10 پرسش) در پیدایی همسویی یا عدم همسویی با مبانی نظری و پیشینه، بهره جسته و درنتیجه این پژوهش کمی است.
ظهور دولت نوبنیاد و حتی تلاش برای جدایی طلبی و استقلال بر امنیت ملی و افکار عمومی شهروندان تاثیرگذار است.
فرضیه و دستاورد پژوهش بیان می دارد که امروزه، نظم مرزبندی جهانی حفظ شود و تحقق حق تعیین سرنوشت غیر از جدایی چاره ساز به جدایی و تجزیه دولت ها منجر نشود. بلکه آن حق در مفهوم خود آیینی و خودحاکمی انسان تلقی گردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.