تاثیر بی خوابی ناشی از نگهبانی نظامی بر عملکرد حرکتی و غلظت کورتیزول و تستوسترون بزاقی

این پژوهش به بررسی تاثیر بی خوابی ناشی از نگهبانی نظامی بر عملکرد حرکتی و غلظت کورتیزول و تستوسترون بزاقی پرداخت . تعداد 24 سرباز مرد فعال به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه بی خوابی و کنترل قرار گرفتند. بی خوابی شامل دو ساعت نگهبانی با تجهیزات نظامی، دو ساعت آماده باش، و دو ساعت خواب بود که از ساعت 16 شروع و تا ساعت 6 صبح روز بعد ادامه داشت . چابکی، تعادل و زمان واکنش به عنوان شاخص های عملکرد موتور اندازه گیری شد. نمونه های بزاق صبح دو روز قبل، صبح بعد از اعمال بی خوابی و بعد از اندازه گیری عملکرد حرکتی جمع آوری شد . نتایج نشان داد که عملکرد چابکی در گروه بی خوابی ضعیف تر از گروه کنترل بود . عملکرد تعادلی گروه بی خوابی تفاوت معنی داری با گروه کنترل نداشت . زمان واکنش در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کندتر بود . اگرچه زمان واکنش به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار گرفت، یافته های این تحقیق نشان داد که غلظت کورتیزول و تستوسترون بزاقی و همچنین چابکی و تعادل تحت تاثیر این میزان/نوع محرومیت از خواب قرار نمی گیرند.