اثربخشی درمان خودشفقت ورزی بر افسردگی، اضطراب و تنیدگی مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان خودشفقت‌ورزی بر افسردگی، اضطراب و تنیدگی مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/ فزون‌کنشی بود. در این پژوهش از روش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه، همراه با دوره پیگیری استفاده شد. نمونه شامل 28 مادر از مادران کودکان 5 تا 11 ساله پسر و دختر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون‌کنشی شهر رشت در سال 1400-1399 بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه به شیوه تصادفی جای‌دهی شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه هفتگی در دوره آموزشی درمانی خودشفقت‌ورزی به‌صورت گروهی شرکت داده شدند و گروه گواه پس از پایان مطالعه، خلاصه‌ای از درمان را به‌طور فشرده دریافت کردند. هر دو گروه در سه مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری با پرسشنامه افسردگی، اضطراب و تنیدگی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نیز نشان دادند درمان خودشفقت‌ورزی اثر معناداری بر نمره افسردگی، اضطراب و تنیدگی دارد؛ بدین ترتیب که نمرات افسردگی، اضطراب و تنیدگی در مرحله پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون، به‌طور معناداری کاهش یافته است؛ این کاهش معنادار در دوره پیگیری نیز پایدار بود. نتایج نشان دادند آموزش خودشفقت‌ورزی نتایج بسیار مفیدی برای مادران، به‌ویژه برای کاهش افسردگی، اضطراب و تنیدگی آنها دارد و می‌تواند به‌منزله یکی از آموزش‌های برتر در مقایسه با سایر آموزش‌ها اجرا شود.