بررسی تاثیر نانولیپوزوم های حاوی عصاره آنتی اکسیدانی تفاله انگور بر پارامترهای اکسایشی روغن سویا
اکسیداسیون لیپیدها در مواد غذایی، یکی از مهم ترین عوامل تخریب مواد غذایی در طول فرآوری، انبارمانی و پخش از طریق اثرات نامطلوب بر عطر، رنگ، ارزش غذایی و هم چنین تولید ترکیبات سمی به شمار می آید که یکی از موثرترین روش های به تاخیر انداختن اکسیداسیون لیپیدها به کارگیری آنتی اکسیدان ها می باشد. در همین راستا این مطالعه با هدف بررسی اثرات آنتی اکسیدانی عصاره تفاله انگور به صورت آزاد و نانولیپوزوم حاوی آن بر برخی پارامترهای اکسایشی روغن سویا صورت گرفت. در این پژوهش از 5 غلظت نانولیپوزوم حاوی عصاره تفاله انگور (50، 100، 200، 500 و 1000 پی پی ام)، یک سطح (200 پی پی ام) آنتی اکسیدان سنتزی BHT و یک غلظت (500 پی پی ام) عصاره آزاد تفاله انگور استفاده گردید و آزمون هایی از قبیل اسیدیته، پراکسید، شاخص تیوباربیتوریک اسید، دی ان مزدوج، پایداری اکسایشی و ضریب شکست روی روغن ها در شرایط نگهداری در آون آزمایشگاهی در دمای 63 درجه سانتی گراد و برای مدت 7 روز صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانولیپوزوم حاوی آنتی اکسیدان عصاره تفاله انگور تا 500 پی پی ام میزان افزایش در اسیدیته، شاخص تیوباربیتوریک اسید، پراکسید، دی ان مزدوج و ضریب شکست از شدت کمتری برخوردار بود ولی در غلظت های بالاتر نانولیپوزوم به کار رفته در روغن این پارامترها با شدت بیشتری افزایش یافت. از طرفی مشخص گردید که با افزایش زمان نگهداری میزان اسیدیته، تیوباربیتوریک اسید، دی ان مزدوج افزایش ولی میزان پراکسید و ضریب شسکت روغن ها تا روز پنجم افزایش و سپس کاهش یافت. یافته ها هم چنین نشان داد که بیشترین میزان پایداری اکسایشی روغن ها (6/7 ساعت) مربوط به نمونه دارای 500 پی پی ام نانولیپوزوم حاوی عصاره آنتی اکسیدانی تفاله انگور بود. در نهایت می توان، بیان داشت که استفاده از نانولیپوزوم حاوی عصاره آنتی اکسیدان تفاله انگور جایگزین مناسبی برای آنتی اکسیدان های سنتزی موجود در بازار می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.