بررسی تغییرات در بیان ژن های lncRNA LIMT و SETD1B در بافت های توموری کلورکتال در مقایسه با بافت های سالم

تغییرات بیان ژن SET1B می تواند به صورت مستقیم بر بروز و پیشرفت سرطان تاثیرگذار باشد. ژن کدکننده lncRNA LIMT به صورت آنتی سنس و در جهت مخالف SET1B رونوشت برداری می شود. هدف از این پژوهش بررسی بیان lncRNA LIMT و SETD1B در بافت های توموری در مقایسه با بافت های سالم مجاور در بیماران سرطان کلورکتال و ارتباط این دو ژن با ویژگی های کلینیکی بافت های توموری می باشد.

پس از جمع آوری 40 بافت توموری و نرمال مجاور، استخراج Total RNA و سنتز cDNA صورت گرفت و سپس سطح بیان ژن های موردنظر در بافت های توموری و نرمال مقایسه شد. در نهایت نتایج به دست آمده به وسیله نرم افزار Prism تحلیل آماری شد.

سطح بیان SETD1B  به طور معنی داری در نمونه های توموری به میزان 1/8 برابر افزایش نشان داد (0/01103=p) در حالی که سطح بیان LIMT  lncRNA در بافت توموری در مقایسه با بافت نرمال، تغییر چشم گیری نداشت (0/5391=p). به علاوه سطح بیان SET1B  و LIMT lncRNA در دو گروه سنی بالای 60 سال و پایین تر از 60 سال در بافت های توموری تغیر معنی داری نداشت. همچنین تحلیل ROC نشان داد که SETD1B با مساحت زیر سطح نمودار AUC0/9336- و 0/9902-CI0/8771- می تواند جمعیت بیمار را از سالم جدا کند و می تواند به تشخیص بیماری سرطان کلورکتال کمک کند.

با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان گفت SETD1B در بافت توموری افزایش می یابد و می تواند به عنوان یک بیومارکر برای سرطان کلورکتال مورد استفاده قرار گیرد.