عوامل بازدارنده و پیش برنده مدیریت محیط زیست روستایی (مطالعه موردی روستاهای بخش جوکندان شهرستان تالش)

روستاها به عنوان یکی از مکان های زیست، به سبب تعامل بالایی که با محیط دارند از نظر مسایل زیست محیطی دارای اهمیت خاصی می باشد به همین دلیل پژوهش حاضر به بررسی عوامل بازدارنده و پیش برنده مدیریت محیط زیست روستایی پرداخته است. به منظور انجام پژوهش حاضر از 40 پرسشنامه که توسط خبرگان و کارشناسان استفاده شد. جامعه آماری پژوهش نیز روستاهای دهستان جوکندان تالش می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Lisrell استفاده شد. از تکنیک عاملی تاکیدی به عنوان تکنیک تحلیل چند متغیره برای دسته بندی و اولویت بندی عوامل بازدارنده و پیش برنده مدیریت محیط زیست روستایی و به منظور نشان دادن معناداری هرکدام از پارامترهای مدا از آماره T استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد در بخش رتبه بندی بر اساس بار عاملی استاندارد شده، از نظر کارشناسان، عامل مدیریتی سازمانی، عامل اجتماعی فرهنگی، عامل طبیعی اکولوژیکی، عامل کالبدی-زیرساختی و عامل اقتصادی به ترتیب سه عامل مهم بازدارنده مدیریت محیط زیست روستایی می باشد. از نظر عوامل پیش برنده نیز، عامل اقتصادی، عامل طبیعی-اکولوژیک، عامل مدیریتی-سازمانی، عامل اجتماعی-فرهنگی و عامل کالبدی زیرساختی به ترتیب عوامل مهم پیش برنده مدیریت محیط زیست روستایی می باشد. همچنین براساس معیارهای پژوهش نتایج نشان داد در میان تمام چالش های موجود در مسیر مدیریت زیست محیطی مانع اصلی که مطرح است، فقر می باشد. این عامل علاوه بر این که تاثیر منفی بر دستیابی به توسعه پایدار می گذارند به عنوان بحران جدی روستاها را تهدید می کنند. فقرای روستایی با بهره برداری بیش از حد از امکانات طبیعی سبب ناپایداری بیشتر آن می شوند و این مسیله در گذر زمان منجر به نابودی منابع می گردد.