آینده پژوهی صنعت دامداری استان خراسان رضوی با استفاده از رویکرد عدم قطعیت بحرانی و تکنیک DEMATEL-MOORA

صنعت دامداری به عنوان یکی از زیر مجموعه های زراعت در سطح جهانی از رشد چشم گیری برخوردار بوده و کارآفرینی آن در اشتغال زایی، ایجاد ارزش افزوده، تغذیه بشر، سلامت انسان و جامعه و به طور کلی نقش بی بدیل آن در اقتصاد باعث گشته همواره مورد توجه دولت ها قرار گیرد. این صنعت در کشور ما علی رغم حمایت های تعریف شده در قوانین، هم چنان از نبود زیرساخت ها، عدم مدیریت منسجم و پایدار، سطحی نگری به مسایل پایه ای و کلان و فقدان اولویت بندی در برنامه ریزی ها در تنگنا بوده و فعالان را با نوعی ابهام نسبت به آینده کاری مواجه نموده است، درحالی که با سرمایه گذاری های فعلی، ظرفیت ها و پتانسیل های بالقوه و امکانات موجود می توان با اصلاح زیرساخت ها، حمایت های تسهیلاتی و اعتباری از سوی دولت و فرهنگ سازی، جهت منحنی را به سمت رشد و تعالی بیش تر سوق داد. لذا برنامه ریزی صحیح در این حوزه نیازمند اتخاذ تصمیمات راهبردی و آینده نگارانه است. بدین منظور از رویکرد آینده پژوهی برای تدوین سناریوهای آینده صنعت دامداری استان خراسان رضوی استفاده شد و از روش عدم قطعیت بحرانی، که یکی از تکنیک های متداول برای استخراج عوامل کلیدی است، استفاده شد. در مرحله بعدی برای تعیین اثرات متقابل شاخص های کلیدی از روش دیمتل استفاده شد.سناریوهای تحقیق حاضر براساس دو عامل سیاست های کلان دولت و اوضاع جوی تدوین شدند که عبارت اند از سناریوی 1، سناریوی 2، سناریوی 3 و سناریوی 4. در نهایت، با به کارگیری روش مورا، محتمل ترین سناریو که سناریوی 4 است تعیین گردید، که در این سناریو هم میزان نزولات جوی کاهش یافته و هم سیاست های کلان دولت به سمت بهینگی و بهره ور بودن حرکت نمی کنند.