اثر تمرین مقاومتی-هوازی بر رشد تارهای عضلانی، تستوسترون سرم و گیرنده های آندروژنی عضله نعلی موش های صحرایی نر با رده های سنی مختلف

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات مقاومتی-هوازی بر رشد تارهای عضله نعلی، سرم تستوسترون و گیرنده های آندروژنی عضله موش های صحرایی نر با رده های سنی مختلف می باشد.30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار کودک 2 هفته ای (10n=)، جوان 6 هفته ای (10n=) و سالمند 96 هفته ای (10n=) در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند.گروه تمرین بعد از یک هفته آشنایی در برنامه 6 روز تمرین در هفته به طور متناوب یک روز مقاومتی و یک روز هوازی به مدت 6 هفته شرکت کردند. موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بیهوش و بعد از خونگیری کشته و عضله دو قلو و نعلی استخراج شدند. همچنین سرم خون جداسازی شد و سپس غلظت تستوسترون خون به روش الایزا، رشد عضلانی توسط میکروسکوپ نوری و بیان ژنی گیرنده های آندروژنی عضله نعلی به روش Real Time PCR اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد سطح مقطع تارهای عضلانی گروه های تمرین کودک (001/0=p)، جوان (003/0=p) و سالمند (001/0=p) نسبت به گروه های کنترل بیشتر بود. بین تستوسترون سرم گروه تمرین و کنترل رده سنی کودک تفاوت معنی-داری وجود نداشت (6/0=p). در حالی که تستوسترون سرم گروه های تمرین در هر دو رده سنی جوان (008/0= p) و سالمند (001/0=p) بیشتر از گروه های کنترل بود. همچنین در بیان گیرنده های آندروژنی، تفاوت معنی داری بین گروه های تمرین و کنترل کودک (3/0=p)، جوان (3/0=p) و سالمند (8/0=p) مشاهده نشد. تمرین مقاومتی-هوازی می تواند با افزایش غلظت تستوسترون باعث هایپرتروفی عضلانی در سنین مختلف گردد و با تسریع فرایند رشد مانع از آتروفی عضلانی در سالمندی شود.