شاخص های بارشی آشکارکننده تغییر اقلیم در محدوده سایت های پایش زوال بلوط در استان چهار محال و بختیاری

یکی از مهمترین عوامل موثر بر خشکیدگی و زوال جنگل های زاگرس رخداد تغییر اقلیم است. وقوع بارش های سیل آسا و خشکسالی های شدید، اکوسیستم های جنگلی را با تنش مواجه و زمینه را برای فعالیت آفات و بیمای ها و در نتییجه زوال و خشکیدگی فراهم می کنند. در این مطاله هدف بررسی شاخص های بارشی استاندارد جهانی آشکارکننده تغییر اقلیم در محدوده سایت های پایش زوال بلوط در استان چهارمحال و بختیاری است. برای این منظور از داده های بارش روزانه نزدیکترین ایستگاه های سینوپتیک به سایت های پایش زوال برای دوره آماری 1991- 2019 استفاده شد. داده ها از نظر کیفیت و همگنی بررسی و آماده ورود به مدل شدند. برای اجرای مدل از نرم افزار ClimPACT در محیط R استفاده شد. از بین 61 شاخص خروجی هشت شاخص بارشی آشکارکننده رخداد تغییر اقلیم شامل:PRCPTOT, CDD, CWD, R10mm, R10mm, RX1day, RX2day, RX5day استخراج شد. بر روی شاخص ها شیب روند تغییرات، خطای شیب روند و معنی داری تغییرات با سطح اطمینان 95% محاسبه و بررسی شد. نتایح نشان داد باوجود نوسانات و بی نظمی موجود در سری داده ها براساس چهار شاخص بارش سالانه، روزهای مرطوب متوالی، بارش سنگین و فوق سنگین همه سایت های پایش زوال بلوط یک دوره کم بارشی طولانی در فاصله 2006 تا 2019 را تجربه کرده اند که این این سیکل طولانی کم بارشی نسبت به بارش بلندمدت منطقه در کنار سایر عوامل می تواند یکی از کلیدی ترین عوامل موثردر زوال و خشکیدگی بلوط زاگرس در استان چهار محال و بختیاری باشد که زمینه را برای آفت و بیماری ها مساعد نموده باشد