تاثیر شدت ‏های مختلف چرا در تغییرات پوشش گیاهی و رطوبت خاک در سایت تحقیقات مرتعی ارشق در استان اردبیل

بهره برداری بیرویه و غیراصولی از مراتع و شدتهای مختلف چرا از عواملی هستند که موجب تضعیف و تخریب پوشش گیاهی مراتع میگردد. این تحقیق به منظور تعیین اثر شدتهای مختلف چرای دام بر پوشش گیاهی و رطوبت خاک در منطقه ارشق طی مدت چهار سال 1386 تا 1389 انجام گردید. محل نمونه گیری در سه سطح از شدت چرایی بدون چرا، چرای متوسط و چرای شدید با شرایط بوم شناختی همگن از مراتع میانبند انتخاب شدند. برداشتهای مورد نیاز از مولفه های گیاهی و خاک شامل درصد پوشش گیاهی، درصد لاشبرگ، درصد خاک لخت و رطوبت خاک در دو عمق شامل صفر تا 15 و 15تا 30 سانتیمتری جنب ریشه گیاه در مسیر ترانسکت با 30 پلات به عمل آمد. نتایج تحقیقات نشان داد که میانگین پوشش گیاهی کل در شرایط بدون چرا برابر 95/36 درصد بود که مقدار گیاهان کلاس I ،II و III قابل چرا به ترتیب برابر 54/3 ،47/18 و 94/14 درصد از آن هستند. میانگین پوشش گیاهی کل در شرایط چرای متوسط به 64/28 درصد رسید که گیاهان کلاس I ،II و III قابل چرا به ترتیب 16/3 ،5/10 و 98/14 درصد از آن مقدار را تشکیل میداد. همچنین پوشش گیاهی کل در شرایط چرای شدید برابر 51/28 درصد بود که نسبت به چرای متوسط تغییرات جزیی داشته و سهم گیاهان کلاس I ،II و III قابل چرا از آن مقدار به ترتیب برابر 58/1 ،35/1 و 58/25 درصد بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنیداری از نظر پوشش تاجی بین شدتهای مختلف چرایی و بین گروه های گیاهی I ،II ،III و پوشش گیاهی کل در سطوح 1 و5 درصد وجود دارد. نتایج مقایسه میانگین بین شرایط چرا نشان داد که دو طبقه شامل طبقه A بدون چرا و طبقه B چرای متوسط و شدید از نظر تاثیر چرا قابل تفکیک هستند. همچنین سه گروه گیاهی از نظر مقایسه میانگین گروه های گیاهی شامل گروه A گیاهان کلاسI و II ،B گیاهان کلاسIII قابل چرا و C پوشش گیاهی کل قابل تفکیک هستند.