ژنتیک معکوس در بیماری شناسی گیاهی: روش ها، مزایا و چالش ها

با ظهور دانش زیست شناسی مولکولی، عملکرد بسیاری از ژن ها با مطالعه فنوتیپ ژن های جهش یافته (Forward genetics) تا حدی مشخص شد و سر نخی از عملکرد ژن مورد نظر به دست آمد. سپس با اختراع روش تعیین توالی DNA در مقیاس گسترده، هزاران ژن در موجودات گوناگون بدون این که عملکرد شان مشخص باشد، شناسایی شدند. امروزه با استفاده از دانش ژنتیک معکوس، به عنوان کارآمد ترین روش ارزیابی نقش و عملکرد ژن ها در حال حاضر، عملکرد بسیاری از ژن های تعیین توالی شده، مشخص شده است. امروزه توالی بسیاری از ژن های موجودات زنده شناخته شده است، اما فنوتیپ این توالی ها اغلب ناشناخته مانده اند. بنابراین استراتژی های ژنتیک معکوس مورد توجه بسیاری از محققین ژنتیک قرار گرفته است؛ البته این استراتژی ها کاربرد مشابهی در همه موجودات ندارند. Reverse genetics  تکنیکی است برای کشف عملکرد ژن هایی که به وسیله تکنولوژی DNA sequencing تعیین توالی شده اند. در واقع در این روش، عملکرد ژن ها به وسیله مطالعه موجوداتی که عملکرد ژن های آن ها تغییر داده شده است، تعیین می شود. در گذشته تحقیقات به این صورت بود که مطالعات ژنتیکی با مطالعه فنوتیپ های جهش یافته صورت می گرفت؛ ولی امروزه با پیشرفت در علوم زیستی، پژوهشگران قادرند ویژگی های فنوتیپی منسوب به یک ژن خاص را تعیین نمایند.