بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی رابطه جنسی بر باورهای روابط زناشویی، ابرازگری و کنش وری جنسی در زنان دارای تعارضات زناشویی

پرداختن به موضوع تعارض زناشویی به منظور دست یافتن به راهبردهای پیشگیری، یکی از مهمترین ضروریات آموزش خانواده است. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی رابطه جنسی بر باورهای روابط زناشویی، ابرازگری و کنش وری جنسی در زنان دارای تعارضات زناشویی بود.

در این پژوهش نیمه آزمایشی تعداد 50 نفر از زنان دارای تعارضات زناشویی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 4 هفته برگزار شد و گروه گواه در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکردند. شرکت کننده ها توسط پرسشنامه های تعارضات زناشویی براتی و ثنایی (1375)، باورهای ارتباطی  ایدلسون و اپستین (1982)، شاخص احقاق جنسی هالبرت (1992) و شاخص عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران (2000) سنجیده شدند.

نتایج نشان داد که نمرات باورهای روابط زناشویی درمیان افراد گروه آزمایش، کاهش معناداری پیدا کرده است ولی در گروه گواه این کاهش معنادار وجود نداشته است و نمرات ابرازگری و کنش وری جنسی درمیان افراد گروه آزمایش، افزایش معناداری پیدا کرد ولی در گروه گواه این افزایش معنادار وجود نداشت؛ در نتیجه تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و گواه وجود دارد. همچنین نتایج پیگیری نیز نشان داد که اثر مداخله آموزشی همچنان پایدار بود.

 بر اساس شواهد پژوهش حاضر می توان از این برنامه آموزشی جهت بهبود باورهای روابط زناشویی و ابرازگری و کنش وری جنسی زنان دارای تعارضات زناشویی استفاده کرد.