شناسایی نشانگرهای ریزماهواره مرتبط با صفات زراعی و ریخت شناسی در جمعیت های وحشی گندم اینکورن (.Triticum boeoticum L)

این پژوهش با هدف شناسایی نشانگرهای ریزماهواره مرتبط با صفات زراعی- ریختی در جمعیت های وحشی گندم اینکورن جمع آوری شده از غرب ایران انجام شد. مواد گیاهی شامل 163 ژنوتیپ گندم اینکورن گزینش شده  از 664 نمونه جمع آوری شده از 34 ناحیه در استان های ایلام، کرمانشاه و کردستان بود. صفات طول برگ، عرض برگ، ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، روز تا گلدهی، تعداد سنبله در بوته و عملکرد دانه طی دو سال زراعی (94-1393 و 95- 1394) ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت بین ژنوتیپ ها در دو سال آزمایش برای اکثر صفات مورد مطالعه معنی دار بود. ارزیابی ژنتیکی با استفاده از 21 نشانگر ریزماهواره معرفی شده روی ژنوم A گندم نان (هر کروموزوم سه جفت آغازگر) انجام شد. نتایج نشان دادکه 19 جفت آغازگر در 163 ژنوتیپ منتخب، انتقال پذبر بوده و تکثیر شدند. بر اساس نتایج تحلیل ساختار ژنتیکی جمعیت، چهار زیرجمعیت شناسایی شدند. در تجزیه ارتباط نشانگر-صفت با در نظر گرفتن ماتریس ضرایب ساختار جمعیت مشخص شد که در هر دو مدل GLM و  MLM تعداد 87 ارتباط صفت- نشانگر ریزماهواره بسیار معنی دار بودند. در مجموع 89 درصد از نشانگرها در شناسایی جایگاه های آللی ژنوم گندم اینکورن برای 12 صفت مورد مطالعه نقش داشتند. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که استفاده توام از صفات مورفولوژیک و نشانگرهای مولکولی ریزماهواره علاوه بر شناسایی تنوع ژنتیکی گندم های اینکورن، برای شناسایی نشانگرهای پیوسته با صفات مهم زراعی در برنامه های به نژادی نیز قابل استفاده هستند.