واکاوی پیامدهای جسمانی و روان شناختی کودک آزاری در استان کرمانشاه: یک مطالعه کیفی

کودک آزاری یکی از شایع ترین مشکلات روان شناختی-اجتماعی است. یکی از جنبه های مهم کودک آزاری آثار و پیامدهای آن است. سوء استفاده از کودکان می تواند اثرات زیان بار فراوانی بر کودک، والدین و کل جامعه باقی بگذارد. این پژوهش با هدف واکاوی پیامدهای جسمانی و روان شناختی کودک آزاری در استان کرمانشاه انجام شد.

این پژوهش با استفاده از شیوه کیفی و با رویکرد تحلیل محتوی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل  تمامی کودکان آزاردیده و کارشناسان مداخله گر در پدیده ی کودک آزاری استان کرمانشاه در سال 1400 بود. روش نمونه گیری هدفمند با معیار اشباع نظری بود. در این پژوهش با 10 نفر از کودکان آزاردیده یا خانواده ی آنان و تعداد 16 نفر از کارشناسان فعال در حوزه ی کودک آزاری مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و چندین بار مقوله بندی و کدگذاری انجام شد.

پس از تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها با کارشناسان و کودکان کدهایی مانند"کبودی پوست، شب اداری، شکستگی استخوان، آسیب به شکم، لکنت زبان، تجربه ی گلو درد مداوم و کوفتگی" در طبقه پیامدهای کودک آزاری جسمی و کدهایی مانند "احساس بدبختی، اعتماد به نفس پایین، حس قربانی شدن، فرار از جمع، بدبین بودن نسبت به اطرافیان، تجربه ی عذاب وجدان، حس انتقام از آزارگر، تیک عصبی، نداشتن تمرکز، افکار و اقدام به خودکشی، تنفر از والدین، احساس تباه شدن آینده و نفرین و ناسزای مداوم آزارگر" در طبقه پیامدهای کودک آزاری روانشناختی قرار گرفته اند.

یافته های پژوهش نشان داد که پدیده ی کودک آزاری در جامعه ما رو به افزایش است و با پیامدهای بسیاری همراه است که برای کاهش این پیامدها، جامعه نیازمند برنامه ریزی همه جانبه و هماهنگ از طرف دولت برای تغییرات مناسب در ساختارهای خانوادگی، اجتماعی، قانونی و اداری می باشد.