مقایسه اثر سیستم های تربیت داربستی و خزنده بر شاخص های مورفوفیزیولوژیک و زیست شیمیایی مرتبط با تحمل سرما در دو رقم انگور

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر سیستم‌‌های تربیت داربستی و خزنده بر تحمل ‌‌به‌‌سرمای زمستانه دو رقم انگور بیدانه‌‌قرمز و بیدانه‌‌سفید به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی انجام شد. طی مرحله سازگاری به سرما، کمترین محتوای عنصرهای برگ و بیشترین میزان ریزش برگ، تشکیل پریدرم برگ و لیگنین جوانه مربوط به رقم بیدانه‌‌قرمز با سیستم داربستی بود. افزون بر این، بیشترین میزان تحمل به سرمای زمستانه برآورد شده به روش نشت یونی و روش قهوه‌‌ای شدن اکسایشی و همچنین بیشترین میزان فنول‌‌کل، پرولین و کربوهیدرات‌‌ محلول در هر دو مرحله دی و اسفندماه مربوط به رقم بیدانه‌‌قرمز با سیستم داربستی بود؛ در حالی که کمترین تحمل به سرمای زمستانه، فنول‌‌کل، پرولین و کربوهیدرات محلول مربوط به رقم بیدانه‌‌سفید تربیت شده در سیستم خزنده بود. همچنین، بیشترین محتوای آب، نشاسته و پراکسید‌‌هیدروژن و انباشت مالون‌‌دی‌‌آلدیید جوانه در دی و اسفندماه مربوط به رقم بیدانه‌‌سفید با سیستم خزنده بود. در هر دو مرحله نمونه‌‌برداری، محتوای اسید ابسیزیک، ساکاروز، گلوکز، فروکتوز و رافینوز جوانه هر دو رقم با سیستم داربستی بیشتر از سیستم خزنده بود. نتیجه‌های این پژوهش می‌‌تواند برای ترغیب تاکداران در راستای تغییر شیوه پرورش انگور از سنتی به داربستی مورد استفاده قرار گیرد.