ارزیابی کارایی پنج مدل بیلان آبی در شبیه سازی رواناب در حوزه آبخیز گرگانرود
رواناب سطحی یکی از مهم ترین اجزای چرخه آب است که باعث افزایش فرسایش خاک و انتقال رسوب در رودخانه ها و همچنین کاهش کیفیت آب رودخانه ها است. بنابراین، پیش بینی دقیق پاسخ هیدرولوژیکی حوضه ها یکی از مراحل مهم در برنامه ریزی و مدیریت منطقه ای است. در این راستا، مدل سازی بارندگی- رواناب به پژوهشگران هیدرولوژی به ویژه در زمینه علوم مهندسی آب کمک می کند. بدین منظور، مطالعه حاضر به منظور تجزیه و تحلیل شبیه سازی بارندگی- رواناب در حوزه آبخیز گرگانرود واقع در شمال شرقی ایران با استفاده از مدل های AWBM،Sacramento ،SimHyd ، SMAR و Tank انجام شد. از بارندگی، تبخیر و تعرق و رواناب روزانه هفت ایستگاه هیدرومتری در دوره 2010-1970 و 2015-2011 به ترتیب برای واسنجی و اعتبارسنجی استفاده شد. فرایند واسنجی خودکار با استفاده از الگوریتم های جستجوی تکاملی ژنتیک و روش های SCE-UA، با استفاده از معیارهای ارزیابی ضرایب ناش- ساتکلیف (NSE) و ریشه دوم میانگین مربعات خطا (RMSE) انجام شد. نتایج نشان داد که در دوره اعتبارسنجی مدل SimHyd با ضریب ناش 0/66، مدل TANK با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش SCE-UA با ضریب ناش به ترتیب 0/67 و 0/66 و مدل Sacramento با روش الگوریتم ژنتیک و روش SCE-UA با ضریب ناش به ترتیب 0/52 و 0/55 بهترین عملکرد را دارند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.