تبیین دیدگاه مستشرقان «درباره گسستگی آیات قرآن» و نقد آن

مسیله انسجام و وحدت موضوعی میان آیات هر سوره همواره از مهم ترین مسایل چالش برانگیز بوده و هست. مستشرقانی از قبیل گلدزیهر، ریچارد بل و رژی بلاشر، بیش از دیگر خاورشناسان در این زمینه ابراز نظر کرده و شبهه اضطراب، بی ثباتی، بی نظمی و ملال آور بودن آیات قرآن را مطرح کرده اند. در مقاله پیش رو، پس از تبیین مدعیات مستشرقان در مسیله یادشده، بر اساس معیارهای به هم پیوستگی آیات که در جای جای تفسیر ارزشمند المیزان، تعریف و ارایه شده اند با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی پاسخ شبهه مذکور داده شده است. مهمترین معیارهای انسجام آیات هر سوره از منظر علامه طباطبایی عبارتنداز: استفاده از سیاق آیات، اثبات حاکمیت هدفی یگانه در آیات هر سوره، وجود ترکیب و نوع جمله بندی ها؛ تلخیص مطالب در پایان فرازی از آیات، مقابله میان آغاز و پایان سوره و مناسبت میان صدر و ذیل آیه از طریق بیان یک سنت الهی. تجمیع ده شاخصه یا معیار به هم پیوستگی آیات، بر اساس نظرات علامه طباطباییe در تفسیر المیزان، جنبه بدیع و نوآوری مقاله حاضر قلمداد می گردد.