مکان یابی مراکز خودامدادی محله به روش تلفیقی FUZZY-AHP (نمونه موردی: محله سیروس شهر تهران)

واکنش اضطراری به وقوع زلزله در بافت های ناکارآمد شهری نیازمند چرخه ای از اقدامات متعدد و هماهنگ است. مرکز خودامدادی محله، یکی از مراکز کالبدی نوپدید پشتیبان مدیریت شرایط اضطراری است که بنابر درس های آموخته شده از تجارب زلزله ها می تواند نقش موثری در امدادرسانی به موقع همراه با مشارکت مردم در محلات شهری داشته باشد. استقرار این مراکز دارای دو سطح از الزامات درونی ناظر بر اصول و قواعد طراحی مرکز و نیز الزامات بیرونی ناظر بر شناخت معیارهای موثر در مکان یابی می باشد.

رویکرد این پژوهش کمی و هدف از این پژوهش مکان یابی مرکز خودامدادی محله سیروس است. روش مورد استفاده در پژوهش شامل استفاده و تلفیق غیرمستقیم از دو تکنیک شناخته شده AHP و FUZZY در محیط GIS  می باشد.

یافته های پژوهش نشانگر شناخت و اولویت بندی معیارهای 20گانه موثر در مکان یابی مرکز محله سیروس، امتیاز بالای معیار سازگاری امدادی (0.258)، امتیاز پایین معیارهای مکمل و ویژه (0.087)، امتیاز بالای زیرمعیار فضاهای باز (0.114) و امتیاز پایین زیرمعیار فضاهای مذهبی (0.016)، تولید نقشه ها و لایه های پایه فازی به کمک آنالیز بافر و انتخاب سه مکان نهایی در شمال غرب و جنوبی محله است.

مکان یابی مراکز خودامدادی محله به صورت عام می تواند به شناخت بیشتر این مراکز و کارکردهای آن کمک نماید. مکان یابی «مرکز خودامدادی محله سیروس» به صورت خاص نیز می تواند در راستای سیاست های نوین بازآفرینی شهری و با توجه به ظرفیت های گسترده آن به عنوان یک «پروژه محرک توسعه شهری» این محله قلمداد گشته و عملیاتی سازی آن می تواند زمینه پایداری بهتر و تاب آوری بیشتر محلات ناکارآمد شهری را فراهم نماید.