تحلیل لکه های داغ سنجه های سیمای سرزمین و شاخص رواناب سیمای سرزمین در استان اردبیل

لکه های داغ به مکان هایی مربوط می شوند که در آن ها فرآیندی غیرعادی رخ داده است. شناسایی این لکه ها از لحاظ بوم شناختی می تواند به کارشناسان و مدیران در تحلیل وضعیت سلامت و پایداری کمک شایانی نماید. لذا، پژوهش حاضر با هدف تحلیل خودهمبستگی فضایی و شناسایی لکه های داغ مربوط به 11 سنجه سیمای سرزمین، شاخص رواناب سیمای سرزمین (Runoff Landscape Index, RLI) و عامل های مرتبط با آن در 28 حوضه استان اردبیل انجام شد. میانگین مقادیر مثبت شاخص z حاصل از شاخص موران (Moran) بیان گر وجود همبستگی مکانی در حوضه های مورد مطالعه است. هم چنین، نتایج موران محلی نشان داد که سنجه های مورد بررسی دارای الگوی فضایی ساختاریافته در منطقه مطالعاتی هستند و به صورت تصادفی توزیع نشده اند. الگوی کاملا تک قطبی برای عامل پوشش زمین (λC)، عامل خاک (λK) و RLI یافت شد. مقادیر منفی شاخص موران محلی نیز برای عامل توپوگرافی (λs) الگوی پراکنده را اثبات کرد. توزیع مکانی لکه های داغ و سرد با استفاده از شاخص گتیس-ارد جی (Getis-Ord-Gi) نشان داد که λC در حوضه های احمدکندی، اکبرداود، درو، مشیران، فیروزآباد، لای، نیر و هیر فاقد الگوی معنی دار و در حوضه های ایریل، نمین و ننه کران دارای لکه های سرد در سطح اطمینان 90 درصد بوده است. سایر حوضه ها، لکه های داغ در سطح اطمینان 95 درصد را به خود اختصاص دادند. شاخص رواناب سیمای سرزمین در حوضه های احمدکندی، اکبرداود، درو، مشیران، فیروزآباد، لای، نیر و هیر فاقد الگوی معنی دار بوده و لکه های داغ آن در سطح اطمینان 95 درصد در سایر حوضه ها شناسایی شد.