بازشناسی مولفه های استراتژی تخصص گرایی هوشمند دانشگاه ها

استراتژی تخصص گرایی هوشمند دانشگاه یکی از سیاست های اصلی اتحادیه اروپا در سال های اخیر برای توسعه عملکرد منطقه ای و رشد اقتصادی از طریق نظام های دانشگاهی بوده است. با وجود این، تاکنون پژوهشی برای شناسایی مولفه های این استراتژی انجام نشده است. بنابراین، هدف این پژوهش شناسایی مولفه های استراتژی تخصص گرایی هوشمند دانشگاه ها بود. این پژوهش کیفی با استفاده از راهبرد فراترکیب و تحلیل مضمون تدوین شد. در یافته ها علاوه بر استخراج مولفه های پانزده گانه، پداگوژی تخصصی (روش های آموزشی کارآمد و یادگیری محیطی)، پژوهش تخصصی (سیاستگذاری پژوهشی تخصصی، هدفمندسازی پژوهش و شبکه سازی پژوهش)، کارآفرینی دانشگاهی (پیوند مستمر دانشگاه با صنعت، نهادسازی کارآفرینی و توسعه ظرفیت های همکاری پژوهشی با صنعت)، حکمرانی تخصصی (حکمرانی چندسطحی، حکمرانی تخصصی منطقه ای و حکمرانی تخصصی در آموزش عالی)، مدیریت عمومی تخصصی (مدیریت کارآمد عمومی و نظارت و ارزیابی اثربخش دولتی)، مدیریت تخصصی آموزش عالی (مدیریت نوین در آموزش عالی و اشتغال آفرینی دانشگاه)، توسعه منطقه ای تخصصی (اکوسیستم نوآوری منطقه ای، جمع سپاری در تصمیم سازی و تصمیم گیری منطقه ای، کارآفرینی منطقه ای و سازگاری منطقه ای دانشگاه)، توسعه سرمایه انسانی منابع انسانی (توسعه حرفه ای اعضای هییت علمی، دانشجویان و کارکنان)، فناوری اطلاعات و ارتباطات (آماری-فنی و نوآوری های تکنولوژیکی)، مالیه دانشگاهی (تامین و تخصیص منابع مالی دانشگاهی، برنامه ریزی و مدیریت منابع مالی)، ظرفیت سازی سخت (ظرفیت سازی سخت عمومی و پژوهشی)، سازوکارهای قانونی (تدوین و بازنگری قوانین)، سازوکارهای تشوقی-حمایتی (توسعه سازوکارهای تشویقی و حمایتی)، توسعه ظرفیت های فرهنگی (فرهنگ اجتماعی و دانشگاهی) و فضاسازی رقابتی (رقابت درون و فرای آموزش عالی)، الگوی شماتیک تخصص گرایی هوشمند دانشگاه نیز ترسیم شد. در پایان سیاست های پیشنهادی برای نظام آموزش عالی ایران ارایه شده است.