مطالعه اثر توام تحریک الکتریکی با فرکانس پائین و کاربامازپین بر شاخصهای رفتارCA حرکتی و تعادلی در طی کیندلینگ یک طرفه در ناحیه 1 هیپوکامپ پشتی در موشهای صحرایی نر بالغ

در این مطالعه، به بررسی اثرات توام تحریک الکتریکی با فرکانس پایین K هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی ، بر شاخصهای رفتار حرکتی و تعادلی موشهای صحرایی نر بالغ پرداخته شد.

این مطالعه از نوع تجربی بود و برای اجرای آن تعداد 56 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. تحریکات کیندلینگ به روش سریع در ناحیه هیپوکامپ پشتی انجام شد. در گروه های دیگر، تزریق کاربامازپین قبل ازLFS  کیندلینگ انجام میشد. تحریکات نیز بلافاصله بعد از اعمال کیندلینگ در گروه های مورد نظر انجام میشد. شاخصهای رفتار حرکتی و تعادل حیوانات با استفاده از آزمونهای میدان باز و میله چرخان اندازهگیری میشدند. تجزیه و تحلیل داده های رفتاری با استفاده آزمونهای آنالیز واریانس و کروسکال-والیس انجام شدند 

نتایج نشان داد که توانایی حفظ تعادل در آزمون میله چرخان در گروه های افزایش معنیداری داشته است. تحلیل نتایج رفتار حرکتی موشهای کیندلی نشان داد که میزان K+LFS نسبت به گروه کیندل و به صورت معنیداری افزایش یافته است. K و K+LFS نسبت به گروه LFS رفتار جستجوگرانه گروه های دریافت کننده دارو و K+LFS  همچنین، در بررسی شاخص ایستادن دوپایی گروه های ترکیبی نسبت به و گروه های دریافتکننده دارو کاهش معنی داری نشان دادند.
 

مدت زمان حفظ تعادل بر روی میله چرخان در گروه های دریافت کننده دارو و LFS نسبت به گروه کیندل و K+LFS افزایش معنی داری را نشان داد . مقایسه میانگین شاخص تعداد ایستادن دوپایی، بیانگر کاهش معنی دار گروه های دریافت کننده دارو و LFS نسبت به گروه کیندل و K+LFS است