عوامل موثر در زیان بحران بانکی با تاکید بر چهارچوب های سیاستی

هدف این مطالعه شناسایی عوامل موثر در زیان بحران بانکی به ویژه متغیرهای چهارچوب سیاستی برای 12 کشور نمونه موردمطالعه طی دوره زمانی 1980-2019 است. بدین منظور، با استخراج روند های پیش از بحران و پس از بحران برای GDP حقیقی کشورها، مقدار زیان در تولید برای سال بحرانی و سه سال بعد از آن محاسبه شد. سپس مدل تحقیق به دو صورت مدل پایه و مدل با درنظرگرفتن متغیرهای چهارچوب سیاستی، به روش شبه حداکثر راست نمایی پواسون (PPML) برآورد شد. نتایج برآورد مدل پایه نشان داد که متغیرهای GDP سرانه حقیقی، تورم، نسبت اعتبارات بانکی به GDP تاثیر مثبت و معنا دار و متغیرهای درجه بازبودن مالی و مخارج احتیاطی دولت تاثیر منفی و معنادار در مقدار زیان تولید ناشی از بحران بانکی دارند. همچنین نتایج برآورد مدل های مختلف با حضور هریک از متغیرهای قوانین مالی، رژیم های ارزی، استقلال، و محافظه کاری بانک مرکزی نشان داد که به جای اتخاذ سیاست های سخت گیرانه و انعطاف ناپذیر برای مدیریت بحران، استفاده از سیاست های منعطف تر مانند داشتن بودجه ای متوازن، انتخاب رژیم ارزی میخکوب نرم (رژیم ارزی میانی)، و داشتن بانک مرکزی با درجه کمتری از استقلال و محافظه کاری برای مدیریت بحران بانکی و کاهش زیان های تولید ناشی از وقوع آن مناسب تر خواهد بود.