بررسی هیپوکسی حاد و مزمن بر سیستم ایمنی و آنتی اکسیدانی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک

استرس هیپوکسی یک شرایط محیطی نامطلوب برای ماهی است که می تواند اثرات متعددی بر ایمنی و آنتی اکسیدانی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر استرس هیپوکسی (مزمن؛ 2 تا 5/2 میلی گرم در لیتر به مدت 36 ساعت) و (حاد؛ 013/0 تا 017/0 میلی گرم در لیتر به مدت 5/1 ساعت) در مقایسه با شاهد (6 تا 7 میلی گرم در لیتر) بر بقا، ایمنی و وضعیت اکسیداتیو کپور معمولی (Cyprinus carpio) در شرایط بیوفلوک بود. در مرحله اول، ماهی ها با میانگین وزن اولیه (75/0± 90/21 گرم) در 9 تانک (50 لیتری) به مدت 7 هفته در سیستم بیوفلوک نگهداری شدند. در مرحله دوم، ماهی ها تحت استرس هیپوکسی (مزمن و حاد) و شاهد (نورموکسی) قرار گرفتند. پس از استرس هیپوکسی، فعالیت لیزوزیم سرم، ایمونوگلوبولین کل و ACH50 به طور معنی داری کمتر و گلبول های قرمز (RBC)، هموگلوبین و هماتوکریت در تیمارهای استرس مزمن و حاد بالاتر بود (05/0P<). فعالیت SOD، CAT و GPX در سرم ماهیانی که در معرض استرس هیپوکسی قرار گرفتند بطور معنی داری در مقایسه با شاهد کاهش یافت (05/0P<). به طور کلی نتایج نشان داد، استرس هیپوکسی مزمن و حاد باعث تضعیف پارامترهای خونی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلوک می شود.