رابطه جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی: نقش واسطه ای خودکارآمدی ادراک شده

هدف این پژوهش بررسی رابطه جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی با واسطه گری خودکارآمدی ادراک شده در میان گروهی از دانش آموزان دوره متوسطه اول بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود و در آن روابط میان متغیرهای پژوهش به روش مدل سازی معادلات ساختاری بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر مرودشت بود که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. شرکت کنندگان 356 دانش آموز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به طور انفرادی مقیاسهای جو عاطفی خانواده (هیل برن، 1964)، ارزش مدرسه (تومینن- سوینی، سالملا- آرو و نیمیویرتا، 2012)، خودکارآمدی ادراک شده (موریس، 2001) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (دهقانی زاده و حسین چاری، 1391) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری و با بهره گیری از نرم افزار AMOS  (نسخه 24) انجام شده است. نتایج حاکی از برازش مدل با داده ها بود. در مورد رابطه میان متغیرها مشاهده شد که جو عاطفی خانواده قادر به پیش بینی مستقیم سرزندگی تحصیلی است. جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه نیز پیش بینی کننده مستقیم خودکارآمدی ادراک شده اند. افزون بر این، خودکارآمدی ادراک شده توانست میان جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی نقش واسطه ای ایفا کند. این یافته ها بر نقش متغیرهای بافتی خانواده و مدرسه در ترغیب فراگیران به مشارکت در امور مدرسه برای غلبه کردن به ناملایمات تحصیلی و دستیابی به سرزندگی تحصیلی تاکید دارند. مهم تر از همه اینکه نقش این متغیرهای بافتی از راه تاثیرگذاری بر متغیر روان شناختی خودکارآمدی ادراک شده است.