مدل ساختاری سلامت جنسی زنان بر اساس ناگویی هیجانی، تمایزیافتگی خود و نقش های جنسیتی با میانجیگری سبک های تبادل اجتماعی

این پژوهش به منظور تدوین مدل ساختاری رابطه بین ناگویی هیجانی، تمایزیافتگی خود و نقش های جنسیتی در عملکرد جنسی زنان با میانجیگری سبک های تبادل اجتماعی صورت گرفت.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود .جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهلی بود که در شهر تهران زندگی می کردند که از این میان 550 نفر از طریق فراخوان اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. در پژوهش حاضر از مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس تمایزیافتگی خود (1999)، مقیاس نقش های جنسیتی بم (1981)، مقیاس عملکرد جنسی زنان (روزن و همکاران، 2000) و پرسشنامه تبادل اجتماعی لیبمن و همکاران (2011) به عنوان ابزار استفاده گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام شد. روابط واسطه ای در الگوی پیشنهادی نیز با استفاده از روش بوت استرپ آزموده شدند.

نتایج مدل یابی معادلات ساختاری حاکی از برازش مدل بود و نشان داد ناگویی هیجانی با میانجیگری سبک منفعت طلبی و سبک سرمایه گذاری افراطی اثر غیرمستقیم بر عملکرد جنسی دارد. همچنین نقش جنسیتی مردانه به طور مستقیم در عملکرد جنسی زنان موثر است.

با توجه به نتایج، جهت بهبود عملکرد جنسی باید به سبک های تبادل اجتماعی توجه کرد. یافته های پژوهش حاضر چهارچوب مفیدی را در شناسایی مولفه های تاثیرگذار در حوزه روانشناسی اجتماعی در عملکرد جنسی زنان فراهم می کند که در برنامه های پیشگیری و درمانی می بایست مدنظر قرار گیرد.