تاثیر تمرینات مقاومتی-هوازی بر بیان ژن ها و پروتئین های Sema3a و NCAM در عضله نعلی موش های صحرایی نر رده های سنی مختلف

ورزش و فعالیت بدنی باعث بهبود آسیب و تغییرات تخریبی در سیستم عصبی محیطی می گردد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی-هوازی بر بیان ژن ها و پروتیین های Sema3a و NCAM عضله نعلی موش های صحرایی نر رده های سنی مختلف بود.

30 سر موش صحرایی نر ویستار در سه گروه کودک 2 هفته ای (10=n)، جوان 6 هفته ای (10=n) و سالمند 96 هفته ای (10=n) در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 6 روز تمرینات مقاومتی و هوازی  به صورت یک روز در میان بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، موش ها قربانی و عضله نعلی استخراج گردید و بیان ژن و پروتیین های Sema3a و NCAM به ترتیب با روش های Real Time PCR و هیستوشیمی اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد بیان ژنی Sema3a بین گروه های تمرین و کنترل در هر سه رده سنی تفاوت معنی داری نداشت؛ اما بیان پروتیین sema3a در گروه های تمرین کودک و جوان (0/001≥P) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین بیان ژنی NCAM بین گروه های تمرین و کنترل در هر سه رده سنی تفاوت معنی داری نداشت؛ در حالیکه بیان پروتیین NCAM در گروه های تمرین جوان و سالمند (0/001≥P) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود.

نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی-هوازی می تواند موجب مهار فرایند تخریب اعصاب محیطی موش های کودک و جوان و همچنین رشد و استحکام  پیوندگاه عصبی عضلانی موش های جوان و سالمند گردد.