بررسی شیوع دیابت کنترل نشده و عوامل پیشگویی کننده آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان

دیابت نوع 2 یکی از بیماری های مزمن با شیوع بالا در جهان می باشد که کنترل مطلوب آن جهت جلوگیری از عوارض ضروری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی دیابت کنترل نشده و عوامل پیشگویی کننده آن در افراد دیابتی تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان می باشد.

در این مطالعه مقطعی تعداد 265 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو؛ تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان، به روش نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. داده های دموگرافیک، سبک زندگی و وضعیت خود مراقبتی و کیفیت مراقبت از بیماران، جمع آوری گردید. هم چنین، میزان هموگلوبین گلیکوزیله اندازه گیری و سطح بالای 7% به عنوان دیابت کنترل نشده در نظر گرفته شد. برای تعیین سهم عوامل مختلف در کنترل دیابت، از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد.

فراوانی دیابت کنترل نشده در بیماران مورد مطالعه 45/3% بود. نسبت شانس تعدیل شده برای دیابت کنترل نشده، در کسانی که انسولین مصرف می کردند نسبت به بیمارانی که فقط درمان داروی خوراکی داشتند، برابر با 3/46 به دست آمد (0/002=P).  نسبت شانس تعدیل شده برای دیابت کنترل نشده در کسانی که مدت زمان ابتلا به دیابت آن ها بیش از 5 سال بود؛ نسبت به بیماران با سابقه ابتلا کمتر از 5 سال، برابر با 3/27 به دست آمد (0/001>P).

با توجه به شیوع بالای کنترل ضعیف قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو؛ لازم است پزشکان شاغل در مراکز خدمات جامع سلامت توجهی ویژه نسبت به بیمارانی که حدود 5 سال از زمان تشخیص آن ها می گذرد و هم چنین به افرادی که انسولین مصرف می کنند، داشته باشند. به نظر می رسد که برای این دسته از بیماران تجدید نظر در نوع و مقدار داروی مصرفی کمک کننده باشد.