تعیین الگوی کشت بهینه با رویکرد ردپا و کیفیت آب (مطالعه موردی: شهرستان بردسیر)

کشاورزی همواره به‏عنوان یک عامل مهم در پیشرفت تمدن بشری مورد توجه بوده و امروزه نیز یکی از مهم‏ترین بخش های اقتصادی و بزرگ‏ترین مصرف کننده آب در ایران و جهان است. برداشت بی‏رویه این بخش از آب‏های زیرزمینی باعث بحران کم‏آبی در اکثر مناطق ایران شده است. بنابراین منابع آب کشور نیازمند برنامه‏ریزی و مدیریت در جهت پایداری می‏باشند. یکی از راه‏ها، تعیین الگوی کشت بهینه با در نظر گرفتن کمیت و کیفیت آب می‏باشد. لذا، در این مطالعه با استفاده از تیوری بازی‏ها به تعیین الگوی کشت بهینه با در نظر گرفتن شاخص ردپا و کیفیت آب در شهرستان بردسیر پرداخته شده است. بدین منظور پنج محصول عمده زراعی این شهرستان در نظر گرفته شده و آمار و اطلاعات لازم از سازمان هوا شناسی، اداره آب منطقه‏ای و سازمان جهاد کشاورزی استان کرمان و شهرستان بردسیر برای سال های 96-1384 جمع‏آوری شده است. نتایج نشان داد گندم، جو، یونجه، سیب‏زمینی و ذرت‏علوفه‏ای به‏ترتیب بیشترین میزان رد پای آب را به خود اختصاص داده‏اند. در الگوی کشت بهینه به‏دست آمده از تیوری بازی‏ها نسبت به الگوی کشت فعلی؛ سطح زیر کشت گندم، جو و سیب‏زمینی به‏ترتیب %4، 7% و 12% کاهش و سطح زیر کشت یونجه و ذرت‏علوفه‏ای به‏ترتیب 4% و 25% افزایش می‏یابد. الگوی کشت بهینه به‏دست آمده از تیوری بازی‏ها برای این شهرستان توصیه می‏شود، زیرا در این الگو علاوه بر منافع اقتصادی به کمیت و کیفیت آب توجه شده است تا منابع آبی با بحران روبرو نشوند.