تاثیر 2 نوع اسپیلنت شبانه بر دامنه حرکات مجموعه مچ و پا، شدت درد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به التهاب فاسیای کف پایی: یک مطالعه مقدماتی با گروه های موازی

التهاب فاسیای کف پا متداول ترین علت بروز درد پاشنه است. استفاده از اسپیلنت های شبانه مانع کنتراکچر عضلات و فاسیای کف پا شده و در درمان این عارضه کاربرد دارد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات استفاده از اسپیلنت شبانه کشش عضلات کالف با اسپیلنت شبانه کشش فاسیای کف پایی بر دامنه حرکات مفاصل مجموعه مچ و پا، شدت درد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به التهاب کف پایی بود.

در یک مطالعه بالینی با گروه های موازی، 30 فرد مبتلا به عارضه (27 زن و 3 مرد) در 3 گروه اسپیلنت کشش کالف، اسپیلنت کشش فاسیای کف پا و گروه کنترل (پد پاشنه) تقسیم شدند. در جلسه پیش آزمون (قبل از مداخلات)، متغیرهای مطالعه شامل دامنه حرکتی مچ پا، مفصل متاتارس شست پا، شدت درد و کیفیت زندگی به ترتیب با ابزار گونیومتری، مقیاس بصری درد و نسخه فارسی پرسش نامه کیفیت زندگی 26سوالی اندازه گیری شدند. پس از 4 هفته، جلسه پس آزمون برگزار شد و متغیرهای مطالعه دوباره اندازه گیری شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز کوواریانس استفاده شد.

براساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس، بین گروه های مطالعه در پس آزمون از نظر شدت درد (n2=0/44, P=0/001, F=9/35) و میزان اکستنشن مفصل متاتارسوفالنژیال اول (n2=0/27, P=0/017, F=4/76) اختلاف معنی دار آماری وجود داشت. در متغیرهای نمره کیفیت زندگی و میزان دورسی فلکشن مچ پا اختلاف معنی دار آماری در 3 گروه مطالعه مشاهده نشد (0/05).

هر 3 نوع ارتوز شامل پد پاشنه و 2 نوع اسپیلنت شبانه در بهبود درد ضایعه موثر بوده اند. همچنین نتایج نشان داد استفاده از اسپیلنت کشش کالف تاثیر بیشتری در مقایسه با اسپیلنت کشش فاسیا بر بهبود شدت درد و انعطاف پذیری بافت ها داشته است.