تحلیل و بررسی عوامل موثر در ارتقاء پیاده مداری با رویکرد طراحی محیط در چهارچوب برنامه ریزی سبزراه ها (مطالعه موردی: کلانشهر مشهد)

در کلانشهر مشهد باتوجه به مسایلی چون گردشگرپذیری، 5/4 برابر شدن تعداد خودروها در دهه اخیر، افزایش میزان آلاینده های زیست محیطی ناشی از حمل و نقل، افزایش آمار کم تحرکی و اضافه وزن شهروندان و به طور کلی عدم مطلوبیت زیست پذیری نیاز به حمایت از حمل و نقل پاک و انسان محور احساس می شود. ایجاد یک محور پیاده مطلوب و سازگار با محیط زیست می تواند در ارتقای فضاهای باز پیاده محور، نقش به سزایی داشته باشد. آنچه دربرنامه ریزی این فضاها می تواند نقش موثری بازی کند و اهداف ذکر شده برنامه ریزان شهری را جامع عمل بپوشاند راهکاریست که قابلیت تطبیق بانیازهای مادی و معنوی شهروندان را در خود جای دهد. در تحقیق پیش رو علاوه بر معرفی سبزراه ها به عنوان بستری برای تحقق بسیاری از انتظارت برنامه ریزان شهری برای ایجاد تحول در فضای عمومی پیاده راه ها، سعی شده انتظارات شهروندان از چنین فضاهایی نیز به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در ایجاد تحول در فضای عمومی شهری مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور با استفاده از پرسشنامه و روش های تجزیه تحلیل و وزن دهی SAW وAHP به بررسی نظرات و انتظارات جامعه شهری از یک محور پیاده مطلوب و موثر در سبک نوین زندگی شهری پرداخته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سبزراه ها می توانند بستری برای تحول در سبک زندگی شهری و گرایش به پیاده روی و فعالیت روزانه و افزایش ارزش اقتصادی زمین تا میزان 23 درصد باشند. به علاوه استفاده از پوشش گیاهی، اختصاص خط ویژه دوچرخه و درنظر گرفتن اماکن پرتردد در برنامه ریزی این فضاها می تواند نقش به سزایی در افزایش تمایل شهروندان به حضور به صورت پیاده در این فضاها را داشته باشد.