اثربخشی درمان حل مسئله مدار (راه حل محور) و هیجان محور بر سلامت معنوی معتادان دارای اعتیاد به مواد مخدر

ارتقای سلامت روانشناختی معتادان دارای اعتیاد به مواد مخدر در همه ابعاد ازجمله معنویت، یکی از اهداف رویکردهای روان درمانی هست، لذا هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان راه حل مدار و هیجان محور بر سلامت معنوی معتادان دارای اعتیاد به مواد مخدر بود.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون، سه گروهی (دو گروه آزمایش همراه با گروه گواه) بود. جامعه آماری شامل تمامی معتادان دارای اعتیاد به مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد مواد منطقه سه شهر تهران در شش ماه نخست سال 1400 بودند (420 نفر) که از بین افراد واجد شرایط که داوطلب همکاری در پژوهش بودند،60 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش گواه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه محقق ساخته سلامت روانشناختی بود. جلسات درمان حل مسیله مدار و هیجان مدار در طی هشت جلسه برای دو گروه آزمایش در طول دو ماه برگزار شد، اما گروه گواه در لیست انتظار بودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری استفاده شد.

نتایج نشان داد که روش های درمانی حل مسیله مدار و هیجان مدار در مقایسه با گروه گواه باعث افزایش معنویت سلامت روانشناختی معتادان دارای اعتیاد به مواد مخدر شدند (0/01p<)؛ و بین دو شیوه درمان تفاوتی وجود نداشت (0/01<p).

درمان حل مسیله مدار و هیجان مدار می‏توانند به عنوان روش‏های مداخله‏ای موثری برای ارتقای سلامت روانشناختی معتادان دارای اعتیاد به مواد مخدر بکار روند.