تاثیر گاستی باد صدوبیست روزه در ایجاد پدیده های خاک دار (مطالعه موردی: مناطق هرات و زابل)
باد 120 روزه از مهم ترین ویژگی های اقلیمی پایدار نوار شرق ایران و مرز غربی افغانستان و پاکستان است که همه ساله در فصل گرم سال جریان دارد. «گاستی» یکی از مولفه های مهم این باد است. گاستی باد در فرسایش خاک، تشکل و تشدید خیزش گرد و غبار و وقوع پدیده های خاک دار در این نواحی تاثیرگذار است. این پژوهش با استفاده از تحلیل داده های ساعتی ایستگاه های هواشناسی زابل در جنوب شرق ایران و هرات (در شمال غرب افغانستان)، در تلاش است تا علاوه بر بررسی شدت گاستی باد در دو ایستگاه مورد مطالعه، رابطه بین گاستی باد 120 روزه و وقوع پدیده های خاک دار را نیز بررسی کند. برای این منظور گزارش های متار ایستگاه های هواشناسی زابل در دوره آماری 1/1/2012 تا 26/12/2019 از پایگاه های داده دانشگاه آیووا و سایت اوجی مت دریافت شد. نتایج نشان داد گاستی باد 120 روزه در زابل از شدت بیشتری نسبت به هرات برخوردار است. با وجود چنین رابطه قوی در زابل، به علت شرایط بیابانی، منجر به تشدید شرایط گرد و غباری در منطقه می شود. لذا بر اساس رابطه همبستگی این دو متغیر، با افزایش شدت گاستی باد، دید افقی در زمان وقوع پدیده های خاک دار نیز کاهش پیدا می کند.
گاستی باد ، سرعت باد ، دید افقی ، همبستگی ، گرد و غبار
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.