بررسی مقایسه ای اثر نانوساختار آلومینا-گرافیت با غضروف دنده ای اتوژنیک در ترمیم نقیصه استخوانی در سگ

بافت استخوان دارای ویژگی های ساختاری خاصی می باشد که به خصوص به علت ساختار ترکیبی استخوان می باشد که ترکیبی از هیدروکسی آپاتیت، کلاژن، مقدار کمی از پروتیوکلیکان، پروتیین های غیرکلاژنه و آب می باشد.  ساختار شیمایی ماده ی اولیه مورد استفاده، مخلوطی از پودر آلومینا و گرافیت است.  آلومینا یک ساختار معدنی غیراسیدی و غیربازی است که از نظر تخلخل، جزء مواد نانو متخلخل طبقه بندی می شود.  در بعضی از ساختارهای آن، نیمی از حجم به فضاهای متخلخل تعلق دارد.  15 قلاده سگ به طور تصادفی به سه گروه کنترل، گروه دریافت کننده ی غضروف اتوژنیک و گروه دریافت کننده ی آلومیناگرافت تقسیم شدند در سطح قدامی جانبی استخوان بازو برش زده شد.  با کنار زدن پوست، بافت هم بند و عضلات، استخوان بازو نمایان شد و برش به طول 1 سانتی متر و عرض 1 سانتی متر در بدنه ی استخوان بازو ایجاد و دار بست آلومینا-گرافیتی در نقیصه ی ایجاد شده قرار گرفت، در گروه دیگر غضروف اتوژنیک جدا شده از قوس دنده ای در نقیصه ایجاد شده قرار داده شد و گروه کنترل هیچ گونه ماده ای در نقیصه ایجاد شده قرار نگرفت.  بین گروهای کنترل، گروه درمانی با غضروف اتوژنیک و گروه آلومیناگرافیت در معیارهای ترمیم استخوان اختلاف معنی دار مشاهده گردید.  استفاده از آلومینا گرافیت در مقایسه با غضروف دنده ای اتوژنیک می تواند باعث ترمیم سریع تر استخوان شود.