روش شناسی تشکیکی صدرایی با تاکید بر برهان صدیقین
در یک دسته بندی عمده سه دیدگاه مخالف درباره مسیله روش شناسی ملاصدرا وجود دارد. این دیدگاه ها عبارتاند از: یک) توتولوژیک یا حشوگویی در بیان؛ دو) التقاط روش تفکرگرایی مشایی، شهود اشراقی و کلامی؛ سه) توصیف دیدگاه و نظرات مخالف توسط ملاصدرا؛ در حالی که به نظر می رسد ملاصدرا دارای روش چهارمی به نام «سلسلهمراتبی» است. سلسلهمراتبیبودن روش ملاصدرا متاثر از بحث تشکیک است که مبنای معرفت شناختی و وجودشناختی اوست. غرض از سلسلهمراتبیبودن روش ملاصدرا این است که او در تبیین و توضیح مباحث فلسفی مراحل و مراتبی را طی می کند. ابتدا دیدگاه مخالف را توصیف می کند، سپس در مرحله بعد نادرستبودن آن را با بیان مقدماتی منطقی یا صورت برهان هایی قیاسی و استدلالی با استناد به برخی مبانی بدیهی و اولی (ابطال تسلسل، دور، ترجیح بلامرجح و...) یا حتی با فرض گرفتن استدلالهای پیشین فلاسفه مخالف، نظرات آنها را رد می کند و سپس به طرح مسیله و تبیین آرای خویش می پردازد. بنابراین ملاصدرا در بیان مباحث فلسفی، ضمن درنظرداشتن دو جنبه بیرونی و درونی دارای یک سیر حرکتی ویژه است. این پژوهش ضمن شرح و نقد سه دیدگاه ذکرشده، به تبیین روش چهارم می پردازد و آن را به روششناسی آخوند در مباحث الهیات بالمعنی الاخص هم سرایت می دهد
روششناسی ، تشکیکی ، مراتبی ، برهان صدیقین ، ملاصدرا
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.