مروری بر کاربرد سلول های بنیادی در طب نظامی

ماهیت جنگ ها در طول زمان با پیشرفت فناوری نظامی و تسلیحات جنگی همواره در حال تغییر است که منجربه الگوی متنوعی از آسیب های بافتی شده است. پیشرفت در تجهیزات حفاظت فردی و زره بدن، انتقال سریع از میدان جنگ به مراکز درمانی، بهبود اقدامات احیا، کنترل خونریزی و مدیریت زخم به طور قابل توجهی به بقای مجروحین جنگی کمک کرده است. با این حال مصدومین متحمل آسیب های بافتی با درجات مختلف می شوند که به موجب آن تحت درمان های پیچیده و طولانی مدت قرار می گیرند. افزایش بروز آسیب های ناشی از ادوات انفجاری در جنگ های مدرن، درمان و بهبودی مصدومین را پیچیده تر کرده است که نیاز به شیوه های نوین درمانی مبتنی بر سلول های بنیادی را در طب نظامی برجسته می کند. سلول های بنیادی از منابع مختلفی مانند مغز استخوان، بافت چربی، عضله اسکلتی، پوست، بافت ژله وارتون و خون بندناف، جفت و مایع آمنیوتیک قابل حصول هستند و با قابلیت خودتجدیدشوندگی، تکثیر و تمایز به سلول‏ های عملکردی بافت های مختلف، فعالیت های ضد التهابی، پاراکرینی و تعدیل کننده سیستم ایمنی، به عنوان یک رویکرد درمانی امیدبخش در رابطه با بسیاری از آسیب های میدان نبرد و عوارض ناشی از آن ها مورد توجه قرار گرفته اند. تحقیقات اخیر در این زمینه، توسعه روش هایی برای کاهش پیامدهای بحرانی در مواجهه با آسیب های ناشی از جنگ را نشان می دهد. در همین راستا، در این مطالعه علاوه بر تشریح مهمترین آسیب های بافتی در جنگ های مدرن، پیشرفت های اخیر استفاده از سلول های بنیادی برای بازسازی بافت های آسیب دیده بررسی شده است.