تحلیل احتمالاتی تراوش در سد خاکی با بهره گیری از روش مونت کارلو و با رویکردی بر نفوذپذیری مصالح و هندسه بدنه

مسایل مهندسی مرتبط با خاک دارای درجه‌ای از عدم قطعیت در ذات خود هستند و اخیرا همین امر موجب توجه مهندسین به روش‌های احتمالاتی به‌جای رویکردهای تعینی و سنتی شده است. هدف تحقیق بررسی عوامل دخیل در تراوش از سد خاکی، با بهره‌گیری از مفاهیم احتمالاتی الگوریتم مونت‌کارلو و اجزای محدود است که به این منظور کد تراوش در زبان برنامه‌نویسی فرترن توسعه داده‌شده است. نتایج حاصل از تحلیل تعینی برای تغییرات ارتفاع آب پایین‌دست به ارتفاع مخزن (Hd/Hup) در بازه بین 0.02 و 0.79 بر روی مقدار نشت نشانگر این است که با افزایش این نسبت، مقدار تراوش به‌طور خطی سیر کاهشی دارد ولی لزوما این تغییرات به‌صورت اکیدا نزولی نیست. همچنین مقایسه توابع توزیع فراوانی (PDF) و تجمعی (CDF) به‌دست‌آمده برای تحلیل عدم قطعیت با روش مونت‌کارلو برای نسبت‌های متغیر از Hd/Hup نیز موید نتیجه قبلی است. در بررسی هندسی سد خاکی نیز نتایج نشان می‌دهد که با جابجایی تاج در جهت بالادست میانگین دبی نشت احتمالاتی کاهش و با کاهش عرض تاج، این مقدار افزایش می‌یابد. در همه مدل‌ها، دبی تراوش در حالت تعینی محافظه‌کارانه و حداکثر 270 درصد بیشتر از دبی تراوش در تحلیل مونت‌کارلو است.