اثر تغذیه از رقم های مختلف چغندرقند بر میزان پروتئین و فعالیت آلفا-آمیلاز حشرات کامل Lixus incanescens، و مهار آنزیم با عصاره های پروتئینی تریتیکاله و چاودار

خرطوم بلند چغندرقند Lixus incanescens  تقریبا در تمام مزارع چغندرقند ایران انتشار دارد و خسارت شدید کمی و کیفی روی چغندرقند وارد می کند. در این پژوهش، تاثیر تغذیه از چهار رقم مختلف چغندرقند به نام های افسوس، آناکوندا، اگریت و پرمییر روی وزن حشرات کامل، میزان پروتیین روده، فعالیت آلفا- آمیلاز روده ای و نیز مهار آن با عصاره های پروتیینی بذور چاودار و تریتیکاله مورد بررسی قرار گرفت. بیش ترین وزن حشرات کامل (33/20 میلی گرم) در اثر تغذیه از رقم افسوس مشاهده شد و بین سه رقم دیگر تفاوت معنی داری وجود نداشت. میزان پروتیین روده و میزان فعالیت آلفا- آمیلاز روده ای در حشرات کامل تغذیه کرده از رقم های مختلف به طور معنی داری متفاوت بود و کم ترین و بیش ترین مقادیر به ترتیب در رقم پرمییر و افسوس ثبت شدند. طبق نتایج، عصاره پروتیینی تریتیکاله فعالیت آلفا- آمیلاز روده ای حشرات کامل تغذیه کرده از هر چهار رقم را مهار کرد و بین چهار رقم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بیش ترین میزان مهارکنندگی (93 درصد) در حشرات کامل تغذیه کرده از رقم پرمییر دیده شد. همچنین، عصاره پروتیینی چاودار فعالیت آلفا- آمیلاز گوارشی حشرات کامل تغذیه کرده از رقم پرمییر را تا 98 درصد مهار کرد و بین سه رقم دیگر تفاوت معنی داری مشاهده نشد. با استناد به نتایج، مهارکننده های پروتیینی چاودار و تریتیکاله می توانند به عنوان یکی از عوامل موثر در کنترل تلفیقی این آفت مورد توجه قرار گیرند. همچنین دو رقم افسوس و پرمییر را می توان به ترتیب به عنوان رقم مطلوب و نامطلوب برای این آفت گزارش نمود.