تاثیر ابعاد سرمایه روان شناختی مثبت بر رفتارهای شهروندی سازمانی کارکنان: میانجی گری قراردادهای روان شناختی

هدف  پژوهش تبیین تاثیر ابعاد سرمایه روان شناختی مثبت بر رفتارهای شهروندی سازمانی و نقش میانجی گری قرارداد روان شناختی بود. پژوهش از منظر هدف، از نوع کاربردی و از لحاظ انجام کار، پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان اداری کلیه دوایر بیمارستان شهید فقیهی شیراز در سال 1397 بودند که تعداد نمونه 300 نفر در نظر گرفته شد. نمونه گیری به روش ساده در دسترس صورت پذیرفت. ابزار سنجش، پرسشنامه های رفتار شهروندی سازمانی (Podsakoff, 1990)، قرارداد روان شناختی (Patrick, 2008) و سرمایه روان شناختی مثبت (Nguyen, 2012) بود. برای آزمون فرضیه ها از معادلات ساختاری و برای تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس و آموس استفاده شد. یافته ها نشان داد که رابطه بین متغیرهای ابعاد سرمایه روان شناختی مثبت، رفتار شهروندی سازمانی و قرارداد روان شناختی تایید شده است. همچنین ابعاد سرمایه روان شناختی مثبت منجر به افزایش تعهد و مسیولیت در قرارداد روان شناختی شد که این امر خود باعث بالا رفتن سطح رفتار شهروندی سازمانی شده است. درنهایت مشخص شد رابطه معناداری (0.05<p) بین ابعاد سرمایه روان شناختی مثبت، بر رفتار شهروندی سازمانی با میانجی گری قرارداد روان شناختی وجود دارد.