نسبت سنجی مفهوم حکمرانی خوب در اندیشه سیاسی نوصدرائیان

امروزه حکمرانی خوب به عنوان یکی از موضوعات محوری است که مورد توجه اندیشمندان سیاسی و نهاد های بین الملل قرار گرفته است. به طوری که بسیاری از نهادهای بین المللی از جمله صندوق بین المللی پول و سازمان ملل اقدام به نوشتن شاخص های در جهت این امر کرده اند و آن را به کشورها به عنوان برنامه معرفی می کنند. از همین رو، این پژوهش در پی پاسخ به این سوال می باشد که چه نسبتی بین حکمرانی خوب در اندیشه سیاسی نوصدراییان با شاخص های نهادهای ذکر شده وجود دارد. فرضیه اصلی پژوهش حاضر آن است که، در اندیشه سیاسی نوصدراییان شاخص های یاد شده جزء مبانی بنیادین فکری آنها یاد شده و از اصول اساسی در تشکیل حکومت در اندیشه آنها می باشد. یافته های این تحقیق نشان از آن دارد که اندیشه سیاسی نوصدرایی که در دهه های40و50 ش ظهور و بروز یافته و با پیروزی انقلاب اسلامی در قانون اساسی تجلی پیدا نمود به موضوع حکمرانی خوب و اصول آن به جهت زیربنایی بودن آنها در منابع فقهی و تفکری پیشتر مورد توجه بوده است. باید اشاره داشت پژوهش حاضر به صورت توصیفی، تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای تهیه شده است