ارزیابی مدل تلفیقی زنجیره مارکوف و سلول های خودکار در شبیه سازی تغییرات کاربری و پوشش اراضی سد گتوند

برای استفاده پایدار از زمین، آشکارسازی تغییرات کاربری و پوشش اراضی و شناسایی عوامل موثر بر تغییرات، امری ضروری است. استفاده از سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی اطاعات دقیق و منظمی را در خصوص پدیده های سطح زمین ارایه می دهد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی کارایی مدل تلفیقی سلول خودکار و زنجیره مارکوف در شبیه سازی و پیش بینی تغییرات زمانی و مکانی تغییرات کاربری و پوشش اراضی محدوده سد گتوند است. ضریب کاپا برای سال 1370، 0/92، سال 1387، 0/97 و در سال 1399، 0/93 به دست آمد. دقت مدل CA-MARKOV برای پیش بینی تغییرات در دوره دوم 85 درصد به دست آمد. مراتع پوشش غالب ناحیه مورد مطالعه را تشکیل می دهند. همچنین اراضی مرتعی و بایر تخریب و کاهش مساحت را داشته و مساحت سایر کاربری افزایش یافته است. نتایج حاصل از ماتریس پیش بینی تغییرات بر مبنای نقشه سال 1387 و 1399 نشان داد احتمال می رود در فاصله زمانی 1399 تا 1429، 10/37 درصد مناطق آبی، 21/49 درصد مناطق ساخته شده، 44/41 درصد اراضی کشاورزی، 25/85 درصد اراضی بایر، 41/10 درصد مراتع و 18/15 درصد از مرغزارها بدون تغییر باقی بمانند. نتایج آشکارسازی نقشه کاربری اراضی سال 1429 نشان داد که مناطق آبی 2/31 درصد، مناطق ساخته شده 5/37، اراضی کشاورزی 13/9 درصد، اراضی بایر 32/37 درصد و مراتع 44/78 درصد منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص داده اند. نتایج بیانگر افزایش سطح زیر کشت و توسعه اراضی کشاورزی می باشد. همچنین نتایج نشان داد افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی در منطقه باعث تخریب مراتع شده است.