اثر بنزیل آمینوپورین، کود زیستی و وزن بنه بر شاخص های سبز شدن بنه های دختری زعفران توده فردوس (Crocus sativus L)

تکثیر گیاه زعفران به دلیل عقیم بودن آن منحصرا توسط بنه می باشد. لذا انتخاب بنه مناسب جهت کشت یکی از عوامل مهم تولید زعفران بوده و عملکرد نهایی بستگی زیادی به اندازه بنه دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر پرایمینگ هورمونی با بنزیل آمینوپورین، کاربرد کودهای زیستی و وزن بنه های مادری بر شاخص های سبز شدن بنه دختری زعفران اجرا شد. تیمارهای آزمایش بنه های مادری، شامل بنه های بزرگ (10-1/7 گرم) و کوچک (7-4 گرم)، پرایمینگ با بنزیل آمینوپورین (با غلظت های صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر) و سطوح کود زیستی (بدون کود، کاربرد مایکوریزا و فسفات بارور2) بودند. نتایج نشان داد بنه های مادری با وزن 1/7 تا 10 گرم نسبت به بنه های با وزن 4 تا 7 گرم 14 درصد سرعت سبز شدن گیاهچه و 3/6 درصد شاخص طولی بنیه گیاهچه را افزایش داد. پرایمینگ هورمونی بنه های مادری با غلظت 500 میلی گرم بر لیتر 34 درصد وزن خشک برگ جوانه اصلی و جانبی، 37 درصد وزن خشک جوانه اصلی و کل جوانه ها و همراه با مصرف کود زیستی 56 درصد سرعت سبز شدن، 77 درصد تعداد ریشه رابط بنه های دختری را افزایش داد. اثر متقابل پرایمینگ هورمونی (غلظت 250 میلی گرم) و بنه های مادری (وزن 1/7 تا 10 گرم) باعث افزایش 72 درصدی شاخص وزنی بنیه گیاهچه شدند. تیمار کود زیستی، 25 درصد وزن خشک کل جوانه ها را افزایش داد. به طور کلی کاربرد بنه با وزن بالا و اعمال تیمارهای کود زیستی و پرایمینگ هورمونی باعث بهبود بنیه بنه و گیاهچه زعفران شد.