تاثیر تمرینات یوگا و پیلاتس بر توانش حرکتی زنان سالمند در زمان همه گیری کرونا

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات یوگا و پیلاتس بر توانش حرکتی زنان سالمند در شرایط کرونا بود.

روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان سالمند شهرستان یزد در مراکز نگهداری سالمندان و بهزیستی بودند. نمونه آماری  با مراجعه به مراکز نگهداری سالمندان و بهزیستی،  فهرستی از سالمندان (بالای 60 سال) شهرستان یزد تهیه شد و به صورت تصادفی کسانی و تمایل به شرکت در پژوهش را داشتنند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 3 گروه  12نفری تمرینات یوگا و پیلاتس و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل آزمون توانش حرکتی بود. گروه تمرینات یوگا و پیلاتس هر کدام مداخلات 6 هفته ای را انجام دادند، گروه کنترل در طول مدت تمرینات هیچ گونه مداخله تمرینی انجام ندادند و فقط پیش آزمون و پس آزمون از این گروه گرفته شد.

نتایج  آزمون LSD نشان داد که در متغیر توانش حرکتی در پس آزمون گروه تمرینات پیلاتس بهترین عملکرد را به ثبت رسانده است. هم چنین نتایج مربوط به آزمون تی همبسته نشان داد دو گروه تمرینی پیلاتس و یوگا در پس آزمون توانش حرکتی بهتری را نسبت به پیش آزمون نشان داده اند. ولی در گروه کنترل تغییر معناداری از پیش آزمون تا پس آزمون دیده نشد.

با بررسی این مطالعات می توان گفت مداخلات از نوع کارکردی احتمالا بر عملکرد حرکات ظریف گروه های مختلف به ویژه سالمندان تاثیر مثبت خواهد داشت.