آموزش و تربیت سیاسی پلیس در ایران

 هدف اصلی این پژوهش بررسی تاریخی آموزش وتربیت سیاسی درپلیس ایران و وجایگاه واهمیت تربیت سیاسی پلیس درعصر قاجار،پهلوی و جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.

این تحقیق ازنوع کیفی واکتشافی است که با روش تحلیل اسنادی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها استفاده از اسناد و مدارک است. جامعه آماری پژوهش کتاب ها ومنابع تاریخی مرتبط با موضوع می‌باشد. از روش تحلیل محتوی استفاده شده است.
یافته‌ها: تاسیس دارالفنون وسپس مدرسه علوم سیاسی توسط نخبگان سیاسی ونظامی در ایران،نقطه عطفی درتاریخ تحولات وتوسعه علمی درایران بوده وزیربنای تحول گفتمانی سیاست وحکومت رامتعاقب انقلاب مشروطیت درایران فراهم کرده است.

 آموزش وتربیت سیاسی درنیروهای مسلح و پلیس عصرقاجار وپهلوی به دلیل ماهیت استبدادی نظام سیاسی حاکم، کم رنگ و در حد آشنایی کلان ماموران با مفاهیم اولیه سیاسی بوده است. درعصرجمهوری اسلامی ایران با تاکیدبرمردم سالاری دینی،آموزش وتربیت سیاسی مردم و ماموران نیروهای مسلح وپلیس ازاهمیت برجسته ای برخورداربوده وساختارهای کاربردی مانند سازمان عقیدتی سیاسی وعناوین درسی سیاسی و رشته‌های سیاسی برای مهارت تجزیه وتحلیل سیاسی و بصیرت سیاسی فرماندهان و ماموران پلیس پیش بینی شده است وکارکردهای اجتماعی پلیس مردمی، نقش مهمی در افزایش کارامدی ومشروعیت نظام جمهوری اسلامی ایران داشته است