روابط بینامتنی منظومه های خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفت پیکر نظامی با سه ‏منظومه ی عامیانه ‏کردی (مم و زین، شیخ فرخ و خاتون استی، بارام و گل اندام)

یکی از حوزه های مورد توجه در نقد ادبی، بررسی «روابط بینامتنی» آثار ادبی در یک یا چند زمینه فرهنگی و ادبی است؛ به ویژه اگر این زبان و فرهنگ ها دریک محدوده جغرافیایی و تاریخی مشترکی باشند این روابط برجسته تر بوده و به نتایج بهتری در نقد ادبی منجر خواهد شد. بر همین اساس در این پژوهش سعی شده است به روابط بینامتنی سه اثر نظامی با سه منظومه کردی مم و زین، شیخ فرخ و خاتون استی و منظومه بارام و گل اندام پرداخته شود و با مقایسه اشتراکات و اختلافات و بررسی چرایی آن ها به عوامل فرهنگی موثر بر اشتراکات، اشاره گردد و نشان داده شود چگونه متون حتی اگر در شکل متفاوت (مکتوب و شفاهی) باشند، می توانند در ساختار و محتوا از هم تاثیر بپذیرند. به ویژه در این مقاله تاکید بر تاثیر زبان مادری در پرداختن به محتوا و زبان در آثار است. این پژوهش با روش تطبیقی تحلیلی انجام گرفته است و نمونه های تحقیق عبارت اند از منظومه های خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفت پیکر نظامی و سه ‏منظومه ی عامیانه ‏کردی مم و زین، شیخ فرخ و خاتون استی و منظومه بارام و گل اندام. نتیجه پژوهش حاکی از این است که در بین آثار اشتراکاتی از قبیل نوع دلدادگی، آداب و رسوم، عقاید و هنجارها و سرانجام قهرمانان دیده می شود که می تواند به صورت خودآگاه و ناخودآگاه در متن تبلوریافته و در ساختار و محتوای آن نمود یابد.